Vrbovsko (KAP)- W Nowym Targu miała miejsce koronacja Króla Zareby wybranego przez Mazowsze i Małopolskę i związane z tym atrakcje. Redakcja uznała, że najlepsza jest relacja osoby, która czynnie, acz nie będąc w centrum wydarzeń, brała w nich udział. Oto więc relacja Delka1!


"Jak wiadomo, w dniach 5-12 maja roku pańskiego 1466 została zapowiedziana uroczystość koronacyjna Jaśnie Wielmożnego Pana Zareby w Nowym Targu. Do tej malowniczej miejscowości zapadłej w górskiej dolinie, zmierzały liczne grupy delegatów i gości z całego Królestwa. Jedni by się zabawić i obejrzeć majestat, inni by oddać monarsze hołd, a jeszcze inni to wszystko na raz. Jak w takich sytuacjach bywa są i wyjątki, tu też tak było. Żaden z mianowanych przez Najjaśniejszego Króla(głowy Kościoła) biskupów nie raczył przybyć na te uroczystości. Pierwszy pewnikiem był zajęty przygotowaniami do Sejmiku Szlacheckiego i na takie drobnostki nie miał czasu. Drugi pewnie i miał zamiar przybyć, ale należy się domyślać, że z pęcherzami na nogach utknął w gabinecie u zacnej cyrulik Pani Julki.
Pierwsze dwa dni uroczystości przebiegały w ciszy i spokoju, jedynie spokój ten zakłócały biesiady przybyłych Krakowiaków i Wolbromian. Na drugi dzień skonsternowani Wolbromianie, z obawy o niestosowny ubiór i zachowanie zaczęli się dopytywać tu i ówdzie przemykających co jakiś czas tubylców, czy przez przypadek nie pomylili uroczystości koronacyjnej ze stypą. Pewnikiem odniosło to skutek, ponieważ na trzeci dzień dołączyli do zabawy lokalni oligarchowie i goście z innych miast.
Było zorganizowane szereg imprez z czego największym zainteresowaniem się cieszyły, gra w pokera w "Pokerowni u Elerki" ok godz. 21, zresztą i słusznie, by nie dawać przykładu hazardu nieletnim.
Polowanie na jelenie, co tłumaczy zamiłowanie dam do koloru zielonego i brązowego, oraz chodzenie na uroczystości ślubne w długich butach(tak w wysokich butach i proszę nie mylić z wysokim obcasem).
Impreza rozwodowa zorganizowana przez panią delegat w związku z zerwaniem więzów małżeńskich z Palatynem.
Były też i konkursy malarskie i poetyckie, ale one nie cieszyły się większym zainteresowaniem.
Nadszedł wyczekiwany dzień nałożenia Jaśnie Wielmożnemu Panu korony i innych insygniów władzy królewskiej. Po imprezie rozwodowej, w lokalnym kościółku, delegaci oraz co zacniejsi gospodarze i goście zajęli miejsca siedzące, mniej zacni gospodarze i goście zajęli miejsca stojące i wiszące w oczekiwaniu na uroczystość. Lokalnemu proboszczowi, w natłoku wydarzeń z pewnością umknęło, że ma poprowadzić ceremonię. Jedynym w miarę dyspozycyjnym kapłanem w okolicy była Delka1(też po imprezie rozwodowej), lecz uznano za niestosowne by kobieta poprowadziła tak wzniosłą ceremonię. W tej sytuacji towarzystwo spędziło noc w kościółku z nadzieją, że lokalnemu proboszczowi się przypomni ceremonia, chyłkiem kontynuując imprezę rozwodową.
Nazajutrz, zaraz po mszy wystąpił Pan Narrator informując iż ceremonia już się odbyła i dalsza część ceremonii została przeniesiona na zamek w bliżej nie określone miejsce. Zgromadzeni z niedowierzaniem przecierali sobie i sobie nawzajem oczy i uszy. Delegaci jeszcze pod wpływem uprzedniej imprezy przetaczali się bezskuteczni po salach zamkowych w poszukiwaniu króla, celem złożenia należnego mu hołdu, aż w końcu dotarła wiadomość, że król udał się w bliżej nie określonym kierunku. Zapewniam, zabawny był to widok i chociażby dla tego warto było przybyć. Jeszcze tego dnia, co mniej będący pod wpływem wczorajszej imprezy, zaczęli się rozchodzić.
W poniedziałek, po uroczystościach, życie w tej górskiej miejscowości wróciło do normy i nastała cisza, którą jedynie pewna Dama z Wolbromia zakłócała spokój przelatując po pustych karczmach w nadziei na towarzystwo, ale i ona w końcu znudzona i zrezygnowana odleciała w kierunku Nowego Sącza.
Po pewnym czasie, gdy goście już docierali do Tarnowa lub już z niego wychodzili, ogłoszono biesiadę.
Tak oto odbyły się uroczystości koronacyjne.


Z pozdrowieniami z Nowego Targu
Panna Dziewanna"

Jak widać, koronacja odbyła się bez większego szumu, a przeniesienie zabaw do zamku w Gnieźnie na pewno nie sprzyjało ich rozkręceniu przez biesiadników goszczących po drugiej stronie Królestwa, w Nowym Targu.



Dla KAP, Rohentahir