Babcia mnie kiedyś uczyła, że o zmarłych należy mówić dobrze albo wcale. Dlaczego? Ano zmarły się nie obroni. Nie powie: “Prawisz farmazony człeku”, nie odeprze ataku. Będzie cicho leżał w ziemi podczas gdy jego imię będzie kalane przez tych, których Babcia nie nauczyła.
Jak nazwać jednak kogoś kto nie tylko mówi o zmarłym źle, ale z premedytacją mówi nieprawdę, albo fakty inaczej mówiące celowo zataja? Ja takiego słowa nie znam, a nawet jakbym znała to użyć bym zapewne nie mogła, gdyż przez cenzurę Naczelnego by nie przeszło.

No ale ja nie o tym chciałam… Piszę by sprostować fakty dotyczące króla Zaręby, które ukazały się w artykule redaktora Wareneda. Króla Spycimira Zaręby bez herbu.

O ile niewątpliwie prawdą jest, że spór o Kościół był odziedziczony po poprzedniej radzie, tak już zgodzić się się nie mogę z podanymi przez redaktora powodami tego sporu.
Mają w Księstwie Krakowskim Rady i Kasztelanowie pewien problem z Królem. I nie chodzi o Króla konkretnego ino o stanowisko samo. Gdy tylko wybory do Rady się zakończą w depeszy KAP czytamy: “Kasztelan musi okazać szacunek Królowi i wyznaczyć funkcje w Radzie.” Funkcje wyznacza, ale co z tym szacunkiem?

Rada pod przewodnictwem Alssandry bez wątpienia usiłowała rozwiązać konflikt z Królem o kościół. Jednak ich metody z jednej prostej przyczyny zawiodły. Rada postawiła Królowi warunki, że ten ma ogłosić biskupa w diecezji, wtedy Rada uzna go za godnego rozmowy o prawie, które dotyka kościoła i jego spraw. Kasztelan nie zapomniała też delikatnie pogrozić możliwością ingerencji “bogów”. Gdy jednak ten postawił na swoje (Król postawił warunek do rozmów o biskupie - uchylenie ustawy o regulacjach kościelnych) pojawiło się wielkie zdziwienie. Król jako głowa kościoła w Państwie nie jest godny do rozmowy o kościele! Rada postanowiła zaczekać. Skrupulatnie liczyła dni do śmierci króla. Po co rozmawiać, skoro można wziąć na przeczekanie? Rada pięknie mamiła chęcią wypracowania współpracy pomiędzy kościołem, Królem i Radą, tak by te instytucje się nie mieszały, zupełnie ignorując jeden maleńki i delikatny szczegół, że w Księstwie Krakowskim jak i całym Królestwie Polskim, Król stanowi głowę kościoła. Rada szybko porzuciła pomysł dogadania się z Królem, przeszli do rozmów z “bogami”.
W międzyczasie odbyła się mała awantura o Wolbrom. Otóż Rada umyśliła rozwiązanie problemu z “problematycznym Królem” w niekonwencjonalny sposób. Armia Dpdp została wysłana do Wolbromia w celu zbrojnego przejęcia diecezji. Ówczesny wójt - Jmk93 zgodnie z wolą rządzącej miastem Izby Wolbromskiej nie wyraziła zgody na wkroczenie armii do miasta. Co do kolejnego zabawnego faktu zdania są podzielone. W kluczowym momencie sporu do elekcji na wójta Wolbromia stanął Godwin Ossoliński, który kandydował po raz pierwszy w tym roku na to stanowisko. Przypadkiem? Trudno stwierdzić na pewno. Pan Ossoliński mówi, że Rada nie miała nic wspólnego z jego startem w wyborach a raczej specyficzny stan wolbromskiego targu. W Wolbromiu słyszy się zaś głosy o obudzonych dawno śpiących, którzy wstali by zagłosować w tych wyborach i o nieprawdopodobnym zainteresowaniu Godwina miastem.Sam Dpdp Dobrowolski, który wkroczył do miasta armią, właśnie dzięki pozwoleniu Godwina nazywa to “szczęśliwym zbiegiem okoliczności”.
Bez względu na przyczynę, w konsekwencji tego wydarzenia Diecezja krakowska została zbrojnie przejęta, stanowiska kościelne obsadzone i..? I nic. Poza rozeźleniem Wolbromian oczywiście. Okazało się, że nadal “przełączyć” diecezję pod władzę Papieża może Król, lub biskup przez niego wybrany.
Rada mimo że ustawę o regulacjach kościelnych uchyliła, to na jej miejsce wprowadziła nową, która niewiele się od pierwotnej różniła. Król uznał nową ustawę za drwinę. O dziwo czekał na dialog do ostatniej chwili. Dopiero na łożu śmierci (zgodnie z informacją przekazaną na początku pertraktacji) wybrał na biskupa Rutrana - jedynego kandydata, który był w śpiączce.
Rada pięknie może mamić oczy, że zły Król. Jego wina. Nie zmieni to jednak faktu, że woleli pójść do “bogów” niż po ludzku, schylić głowy i udać się na audiencję do Króla.

Dorzucę jeszcze jeden fakt do podsumowania rady, które ukazało się raptem kilka dni temu. Kwestia prestiżu. Dobrze jest napisać, że prestiż rośnie przez spalanie gliny i wizytę, Króla Mrhermana, którego osobiście w Nowym Targu spotkałam. Źle jest jednak przemilczeć fakt, że jedną z tych gwiazdek nadał Księstwu sam Król Zaręba. Dlaczego redaktor to uczynił? Bo to by złego Króla stawiało w nie takim świetle jak Autor chciał?



Dla KAP - Gaguha


Ps. Właściwie to autor podsumowania zapomniał napisać, że Rada zajmowała się przekazywaniem punktów wpływu na nadanie tak fantazyjnych stanowisk jak “Caryca Oświęcimska” albo “Łasy na Rudość”.

Ps.2. Uprzedzając uwagi do KAP: Wcale nie podobało mi się niewybieranie biskupa. Mam własną teorię spiskową o tym, że krowy mi padają właśnie przez mój poziom wiary. Jestem jednak zdania, że skoro bierzemy się za jakiś temat, to poza własną opinią należy też przekazać fakty.

Ponownie dla KAP - Gaguha